قرائت: از روش های اصلی آموزش در نظام آموزشی مسلمانان

بررسی وتحقیق در شیو ه های آموزشی مسلمانان از مباحث مهم تاریخ آموزش و پرورشدر اسلام است ؛ زیرا فهم فراز و فرود تعلیم و تربیت در سرزمین های اسلامی و کشف رازو رمز زایایی و ایستایی آن تا حدود زیادی در گرو تحلیل این شیو ه هاست. قرائت یکی ازشیوه های اصلی آموزش در مؤسسات آموزشی سرزمین های اسلامی بودکه هر چند درابتدای به کارگیری آن در علم حدیث به عنوان یکی از راه های دریافت حدیث با مخالفتگروهی از محدثان مواجه شد ، ولی به تدریج به موازات افزایش امکانات و ابزارهایآموزشی خاصّه کتاب، گسترش و تنوّع حلقه های درسی و ناکارآمدی برخی شیو ه ها نظ یراملا، به شیو ۀ غالب آموزش در حدیث و سایر علوم بدل گشت . در نوشتار حاضر ضمنبررسی مراحل اولیه شکل گیری این شیوه ، آراء و نظرات موافقان و مخالفان این شیوه وعلل مخالفت یا موافقت آن ان مورد بحث و بررسی قرار گرفته است . در ادامه علاوه بربیان اقسام کلی قرائت ، ا نواع قرائت های سماع ، تصحیح و اتقان و تفهم و استقصاء (که هریک اهداف آموزشی خاصی را دنبال می کردند)، مجالس اقرا و تفاوت مجلس اقرای قرآنبا علوم دیگر و روش های برخی استادان در قرائت بررسی و تحلیل شده است.